دعا نشان از فروتنی، تواضع، خاکساری، خشوع و خضوع به درگاه موجودی عزیز و مقتدر، توانا و بلند مرتبه است در مقام دعا باید دانست که «من» هیچ نیست و هر چه هست«اوست» باید باور کرد که من مخلوقم و او خالق من ذلیلم و او عزیز. یکی از پرسش‌هایی که همواره برای بندگان مومن خدا مطرح‌ می‌شود این است که چرا گاهی دعاها و خواسته‌های ما برآورده و مستجاب نمی‌شود؟ این مساله عوامل زیادی دارد که پاسخ آن را در کلام معصومین(ع) جست‌وجو می‌کنیم. امام علی(ع) در پاسخ به این سوال که خداوند فرموده:«ادعونی استجب لکم؛ بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را» پس چرا دعا می‌کنیم ولی دعایمان اجابت نمی‌شود؟ فرمود: زیرا دل‌های شما هشت خیانت کرده است:

از ميان همه صاحب‏ نعمت‌ها، خداى متعال از خدمتى كه والدين، بخصوص مادر در حق فرزند انجام مى‏دهد و زحمتى كه مى‏كشد، يادكرده و «شكر از والدين‏» را در كنار شكر خدا آورده است. در قرآن‏كريم مى‏خوانيم، ضمن آنكه پروردگار، انسان را وصيت و سفارش‏نسبت‏به پدر و مادر كرده، مى‏فرمايد: «... ان اشكر لى و لوالديك‏»؛ نسبت‏به من و پدر و مادرت شاكر باش! در همين مورد نيز، امام‏زين‏العابدين(ع) مى‏فرمايد: «حق مادرت بر تو آن است كه بدانى او تو را در جايى حمل و نگهدارى كرده ‏كه هيچ كس به نگهدارى ديگرى در آنجا اقدام نمى‏كند، او از ميوه دلش و شيره‏جانش به تو داده است، با همه اعضا و جوارحش تو را نگهدارى و حمايت كرده‏است و باكى از اين نداشته كه گرسنه بماند و تو را سير كند، تشنه باشد و تو را سيراب‏گرداند، عريان باشد ولى تو را پوشيده دارد، خود در برابر آفتاب بماند ولى سايه‏بان‏تو شود، به خاطر تو بى‏خوابى بكشد و تو را از گزند سرما و گرما نگه دارد تا تو از آن اوباشى و بايد بدانى كه تو هرگز قدرت و توان سپاس او را ندارى، مگر با يارى وتوفيق خداوند.»                     

یک دندانپزشک گفت: پوسیدگی دندان، ساییدگی ناحیه مجاور لثه، درد توامان و تحلیل لثه باعث درد دندان می‌شوند که استفاده از مسکن‌های معمولی قبل از رسیدن به دندانپزشک تا حدی می‌تواند در کنترل آن موثر باشد.مصطفی فاطمی اظهارداشت: اگر شخصی پیگیر بهداشت دهان و وضعیت دندان خود باشد به طور منطقی نباید هیچگاه درد دندان را تجربه کند.این دندانپزشک گفت: قبل از آنکه فرد با درد شدید مداوم و شبانه دندان مواجه شود قبلاً علائمی شبیه به حساسیت به شیرینی، سرما و گرما را تجربه کرده یا موقع جویدن غذا یا لمس دندان، متوجه درد در دندان خود شده است که اگر فرد در هرکدام از وضعیت‌های فوق پیگیر وضعیت دندان خود باشد مسلماً هیچ‌وقت به درد شدید دندان دچار نخواهد شد.عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی ادامه داد: منشاء هرکدام از عوارض و دردهای دندانی می‌تواند از دلایل مرسوم تا حوادث و ضربه‌ها متغیر باشد چرا که به طور معمول وقتی یک فرد دچار پوسیدگی دندان می‌شوند ممکن است تا زمانی طولانی، علائم آن بروز پیدا نکند؛ علائمی مثل گیر غذایی، پاره‌شدن نخ دندان، بو گرفتن دندان و امثالهم که نشان شروع پوسیدگی است.فاطمی تصریح کرد: با گسترش پوسیدگی، حساسیت به شیرینی و مواد قندی در فرد بیشتر می‌شود و اگر در این مرحله هم فرد بی‌توجهی نشان دهد در مرحله بعد دندان به سرما و گرما حساس می‌شود، این روند سیر پوسیدگی است که اگر بازهم فرد این حساسیت به وجود آمده را دنبال نکند التهاب داخل دندان به وضعیتی می‌رسد که عامه مردم به آن به عصب‌رسیدن دندان می‌گویند که طبعاً درمان ریشه را می‌طلبد.عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی، دلیل دیگر درد دندان را به بیماری‌های لثه مربوط دانست و افزود: تحلیل لثه و در معرض قرار گرفتن ریشه در برابر غذا، گرما و سرما می‌تواند علائمی مثل حساسیت و درد و ناراحتی را بروز دهد که البته گسترش و افزایش دردهای لثه‌ای، آرامتر و ملایم‌تر از دردهای پوسیدگی‌ است.این دندانپزشک ادامه داد: بعضی مواقع فرد دچار درد توامانی می‌شود یعنی هم پوسیدگی دندان، هم تورم لثه و هم گیر غذایی که فرد، درد آزار دهنده بیشتری را تجربه می‌کند.عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی، ساییدگی ناحیه مجاور لثه دندان را نیز حالت کم و بیش شایعی دانست که باعث می‌شود فرد در این ناحیه و به ویژه با لمس لثه، درد تیر کشنده سریعی را احساس کند.فاطمی گفت: متأسفانه بسیاری از بیماران ما در مواجهه با درد دندانی به خوردن مسکن روی می‌آورند و بعد از آرام شدن دندان، از پیگیری درد دندان غافل می‌شوند چرا که درد دندان بعد از مدتی دچار سکون می‌شود که این سکون ناشی از عفونی‌شدن بافت، عروق و اعصاب دندان است که در مرحله بعدی به آبسه، تورم و عوارض بدتری می‌انجامد.عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی، پیشگیری را بهترین راه‌حل دانست و افزود: بهتر است افراد به دندانپزشک مراجعه منظم داشته باشند حتی اگر علائمی در دندانهای آنها وجود نداشته باشد چرا که این مراجعه می‌تواند باعث پیشگیری از گسترش پوسیدگی‌های ساده دندانی و عوارض جانبی آن باشد.وی تصریح کرد: درمان درد دندان کاری کاملاً عملی است و باید برای درمان، مراجعه حضوری به دندانپزشک داشت.این دندانپزشک در پاسخ به پرسش فارس مبنی بر راه‌های تسکین دردهای دندانی شبانه گفت: در موارد عدم دسترسی به دندانپزشک بهتر است افراد برای کاهش دردهای دندانی از مسکن‌های معمولی که از دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند استفاده کنند، داروهایی مثل استامینوفن و ایبوپروفن که می‌تواند تا حدی به کاهش درد کمک کند.فاطمی، تأثیر استفاده از اسپری‌ها در کاهش درد دندانها را عمدتاً روانی دانست و افزود: اسپری‌ها فقط برای بی‌حسی در عمق یکی دو میلیمتری بافت نرم دهان کاربرد دارند و عملاً کارکرد دیگری ندارند.عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی تأکید کرد: بهتر است افراد از قرار دادن قرص روی دندان و استفاده بیش از حد اسپری خودداری کنند چرا که استفاده بیش از حد از این مواد می‌تواند به بافت نرم دهان آسیب وارد سازد.فاطمی تصریح کرد: اگر فردی پیگیر وضعیت سلامت دندان خود باشد به جز در موارد تصادف، ضربه، آسیب و امثالهم هیچ‌گاه درد دندان را تجربه نخواهد کرد.

    باکتری‌هایی که در محیط مرطوب و تاریک رشد می‌کنند، باعث ایجاد بوی بد در پاها می‌شوند. لذا برای جلوگیری و از بین بردن بوی بد پاها و کفش ها، باید جلوی رشد و تکثیر این باکتری‌ها را بگیرید.بایستی کفش‌ها و پاهای تان را تمیز نگه دارید و کفش‌ها را در هوای آزاد قرار دهید تا بوی بد نگیرند.برای از بین بردن بوی پاها و کفش هایتان به توصیه‌های زیر عمل کنید:۱- بیرون و داخل کفش تان را با مواد شوینده، بشویید.۲- شب قبل، داخل کفش تان کمی جوش شیرین بریزید. فردا قبل از پوشیدن کفش، آن را بتکانید تا پودرها بریزند. سپس کفش تان را بپوشید.۳- داخل کفش، کمی جوش شیرین بریزید. سپس کفش را داخل یک کیسه نایلونی بگذارید و داخل فریزر قرار دهید. جوش شیرین، بوی بد کفش را از بین می‌برد و سرما باکتری‌های مولد بو را می‌کشد.۴- داخل دو جوراب کهنه، جوش شیرین پُر کنید و سر آنها را گره بزنید. داخل هر کفش یکی از این جوراب‌ها را قرار دهید تا بو را از بین ببرد. این کار نسبت به پاشیدن جوش شیرین در داخل کفش، کثیف کاری کمتری دارد و برای مدت طولانی تری بوی کفش را از بین می‌برد.۵- هر روز داخل کفش تان مواد ضدعفونی کننده یا بو زدا بپاشید، مخصوصا از آنهایی که مخصوص بوی بد پا هستند.۶- کمی الکل ضد عفونی کننده داخل یک شیشه عطر خالی بریزید و به سطح داخلی کفش بودار بپاشید. سپس کفش را در هوای آزاد قرار دهید تا خشک شود. کمی هم جوش شیرین داخل کفش بریزید تا هر نوع بوی باقیمانده را از بین ببرد.۷- از پودرهای مخصوص رفع کننده بوی بد پا که در داروخانه‌ها می‌فروشند، برای پاها و کفش هایتان استفاده کنید.۸- از کفی‌های از بین برنده بو در کفش تان استفاده کنید. این کفی ها، پاهای شما را خشک نگه می‌دارند و جلوی رشد باکتری‌های مولد بو را می‌گیرند.۹- پاهایتان را با صابون بشویید. هنگام شستن دقت کنید تا لای انگشتان پاهای تان نیز به خوبی تمیز شوند. بعدا پاها را کاملا با پارچه یا حوله خشک کنید.۱۰- اگر پاهای تان خیلی عرق می‌کنند، برای کاهش رطوبت پاهای تان از ضد تعریق‌ها استفاده کنید. سعی کنید از ضد تعریق‌های مخصوص پا استفاده کنید تا از ضد تعریق‌های مخصوص زیر بغل.همچنین برای کاهش رشد باکتری‌ها در پاهای تان از ژل‌های ضد باکتری استفاده کنید.

شاید باورهای غلط در مورد بیماری سینوزیت و درمان آن، آزار‌دهنده‌تر از خود سینوزیت باشد، با این حال بر خلاف تصور عمومی، درمان دارویی برای مبتلایان به سینوزیت مزمن چاره‌ساز نیست.
معنی ساده‌ این بیماری آن است که سینوس‌های شما عفونی یا ملتهب شده‌اند، اما این فقط اندکی از درد و گرفتاری‌ای را که در این شرایط تحمل می‌کنید، نشان می‌دهد.
سینوزیت، به‌خصوص سینوزیت مزمن، از شایع‌ترین بیماری‌های دستگاه تنفسی در کل دنیاست.
با شروع فصل سرما دوباره سرماخوردگی بین مردم شایع می‌شود. دراین‌میان، یكی از بیشترین مشكلاتی كه برای خیلی از افراد، به‌وجود می‌آید مشكل سینوزیت است كه در برخی مواقع نیز با آلرژی اشتباه گرفته می‌شود.
التهاب سینوسهای پارانزال
که ممکن است به دلیل عفونت،آلرژی یا بیماری های خود ایمنی باشد.


*** سینوزیت یک بیماری شایع است***

طبقه بندی طبق مدت :

·حاد: کمتر از ۴ هفته (اغلب شایع است )

·تحت حاد :۴-۸ هفته

·مزمن:۸ هفته یا بیشتر

*** هر ۳ نوع سینوزیت علائم مشابه دارند در نتیجه افتراق بین آنها مشکل
است***

 به گزارش بولتن نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران، ايران يكي از كشور‌هاي چهار فصل و با تمدن دنياست.ايران به دليل موقعيت جغرافيايي و تمدن اصيل داراي هزاران تفرجگاه، مناطق ديدني ، تاريخي و آموزنده است كه هر انسان فهميده را به خود جذب مي‌كند.كشور ايران با جنگلهاي مرتفع و معماري سنتي در جهان مثل ستاره‌اي در حال درخشيدن است.حال گذري براي اين مناطق ديدني خالي از لطف نيست؛